Gisteren was het dan eindelijk zover… De allerlaatste show van Wicked was een feit, wat een bitterzoet moment. De voorstelling die zo lang als rode draad door mijn leven heeft gelopen, ten einde. Bij de allerlaatste show kon ik gelukkig wel nog aanwezig zijn en wat was die prachtig zeg!
(Om te beginnen, voor mijn vorige blogs over de musical kijk hier en hier)
Eigenlijk zou de vorige keer Wicked, afgelopen zomer de laatste keer zijn. Zo een dure musical, zo ver van huis en ook zo een gedoe om oppas te regelen voor de meiden zo lang… Kortom het was gewoon niet meer haalbaar. Maar de 2e try-out heb ik ook al moeten missen dus toen de laatste show in de voorverkoop ging besloten we toch kaarten te kopen uiteindelijk. Wel viel dit op een werkdag voor mijn moeder helaas, balen dus want dat betekende dat zij overdag gewoon nog moest werken en we pas daarna konden vertrekken dus. Dit was ook duidelijk te merken aan het verkeer onderweg… Zo’n 3 uur hebben we er uiteindelijk over gedaan om in Scheveningen te komen, poeh zeg wat een rit! Maar al met al kwamen we nog bij tijds aan bij het theater, klaar voor ons laatste avondje genieten. Nog even snel wat eten bij de McDonalds en daarna gauw door naar het theater.
Binnen was duidelijk te merken dat dit een ‘speciale’ voorstelling was, bijna niemand daar had de show niet al een keer eerder gezien, heel wat ‘die-hards’ liepen er rond. Van tevoren was er ook een Facebook-groep over de laatste show gemaakt waar allerlei leuke plannen en acties waren besproken. Er stond de cast dus nog een verrassing namens ons allemaal te wachten…
De allerlaatste show werd uiteraard gespeeld door de volledige originele cast. Iedereen die we dus al eens eerder in de rollen hadden gezien met Keet!/Yvonne Coldeweijer als uitzondering. Wij hebben namelijk Chantal Janzen beide shows hiervoor gehad als ‘Glinda/Galinda’ dus dit werd onze eerste keer met Yvonne in deze rol. Waar ik natuurlijk ook al erg naar uitkeek…
De show begon ietsjes later dan normaal, kwartiertje na 20u ging het doek omhoog en vlak hiervoor kwam als grote verrassing Chantal Janzen nog even binnenlopen en enkele rijen achter ons zitten naast Joop van den Ende. Vond ik wel erg lief van ‘r dat ze er de laatste show bij was om haar oude castleden te steunen! Ook Ben Saunders (vriend van Yvonne) hadden we aan de andere kant van de zaal al gespot, kortom er waren wel wat BNers aanwezig bij deze bijzondere laatste voorstelling.
Rij 1 waar ik altijd het liefste zit was al uitverkocht tegen de tijd dat wij reserveerde, we zaten dus op rij 4. Lekker mooi vooraan in het midden alsnog hoor, eigenlijk rij 3 omdat op de eerste rij de stoelen in het midden verwijderd zijn.

Al meteen tijdens de eerste scene merkte je het andere sfeertje wat er hing… Iedereen was duidelijk wat emotioneel maar deed z’n best om dit te verbergen. Yvonne zat er al meteen lekker in en hoewel haar stem niet zo sterk is als die van Chantal deed ze zeker niet onder voor deze inmiddels toch wel al theater-veteraan te noemen. Bij de eerste scene van Willemijn werd al ruim voor haar opkomst flink geapplaudisseerd, men was er klaar voor! Zo ging het bij alle overige castleden eigenlijk ook, al ruim voor opkomst begon het applaus en bij alle laatste scenes van de ‘grote namen’ volgde ook een luid applaus nadien. Dit om toch even dat beetje extra steun zo tijdens die laatste show aan hen allemaal te laten merken als publiek zijnde… Want wat zijn we blij met alles wat zij het afgelopen jaar daar allemaal hebben neergezet!
De een na laatste show waren er wat geluidsproblemen en dit was deze show hier en daar ook wel een beetje te merken had ik zo het idee. Soms leek het geluid niet helemaal te kloppen maar gelukkig was dit niet hinderlijk het geval hoor. Al met al was het een prachtige eerste akte waarin alle castleden lieten zien waarom zij waren gekozen voor deze rollen, want geweldig zijn ze stuk voor stuk echt super. Vooral Jim verraste mij toch weer na de vorige keer Ferry te hebben gezien in ‘zijn’ rol als ‘Fiyero’, wat heeft Jim toch een krachtige stem inmiddels zeg en wat speelde hij zijn rol overtuigend… En tja over Willemijn (‘Elphaba/Elphie’) kun je niet genoeg zeggen hè, wat is die vrouw waanzinnig joh! Maar natuurlijk ook Bill van Dijk (als De Tovenaar), Pamela Teves (als Madame Akaber), Niels Jacobs (als Moq), Jochem Feste Roozemond (als Professor Dillamond) en Christanne de Bruijn (als Nessarose) waren weer geweldig. Die verdienen ook wel even een eervolle vermelding hoor dus bij deze!
Inmiddels zaten er voor mij meer bekende gezichten in de show. Zo heb ik via via wat ensemble leden leren kennen die mij nu wat meer opvielen tijdens de show en Vivian Gomez heeft natuurlijk eind vorig jaar bekendheid gekregen door haar deelname aan ‘So You Think You Can Dance’ (waar ze de finale haalde!). Ook leuk om hen dus (nogmaals) in actie te zien.
Tijdens de pauze begonnen de voorbereidingen voor de ‘fan-actie’. Deze was door Sandra Dekker (en vrienden) bedacht en bestond uit een lichtjesactie tijdens een van de laatste nummers ‘Door jou alleen’ (oftewel ‘For Good’ in het Engels). Er waren lichtstokjes gekocht voor iedereen in het publiek welke aan moesten zodra de eerste rij dit zou inzetten. Dit plan was tot stand gekomen op die Facebook evenement pagina waar ik het eerder al over had (zie je niet alleen slechts komt daar van, hint hint naar het ‘project X feest’ in Haren vorig jaar, hahaha). Ik heb hier mede ook aan meebetaald samen met nog enkele tientallen andere omdat er natuurlijk wel enkele moesten opdraaien voor de kosten, en tijdens de pauze zouden deze staafjes door een groep worden uitgedeeld. Eenmaal daar besloten mijn moeder en ik toch ook een handje te helpen dus zijn wij de gang in gegaan met wat staafjes om aan alle voorbijgangers het plan uit te leggen. Spannend, nu hopen dat het zou lukken natuurlijk!
Ook de 2e akte was weer geweldig, met als klein hoogtepunt toch wel ‘Dit Ene Moment’ (‘As Long As You’re Mine’ in het Engels)… Hier vielen Jim en Willemijn toch even een beetje uit hun rol en begonnen ze wat te dollen aan het einde van dit nummer tijdens de zoenscene. Dat zorgde voor een heel grappig effect wat maar door en door ging heen en weer een tijd lang (zoenen, betasten, etc jullie begrijpen wel wat ik bedoel, hahaha). Naarmate het einde naderde werd het wel steeds vreemder om de voorstelling te zien, het liep echt op z’n einde hield je toch maar in je achterhoofd. Tijdens het nummer waarbij de lampjes aan moesten zat iedereen op de eerste rijen al klaar, zou het gaan lukken?! De eerste knakjes waren te horen toen het nummer begon, de lichtstaven gingen aan en wat er toen gebeurde bezorgd me nog steeds kippenvel als ik er aan terugdenk… De hele zaal verlichte groen en roze, alle staafjes gingen de lucht in en de zaal werd prachtig verlicht tijdens een van de mooiste nummers uit de show! GE-WEL-DIG, echt een prachtig gezicht! Yvonne en Willemijn zagen het volgens mij al snel maar probeerde er niet al te veel op te letten om niet uit hun rollen te vallen, maar de verrassing kwam duidelijk over dat was een ding dat zeker was.
Het eindapplaus was flink, groots werd de gehele cast onthaald met gejoel en gejuich… Ze verdiende het ook echt, want wat een prestatie, wat een voorstelling! De lichtjes gingen weer even de lucht in en Joop van de Ende himself kwam op het podium voor een speech…

Een extra applaus klonk nog een keer voor Willemijn Verkaik, die na al jarenlang de rol van ‘Elphaba’ te hebben vertoont in Duitsland en nu in ons eigen land binnenkort ook op Broadway in diezelfde rol te zien zal zijn. De 3e Nederlandse op Broadway in een van de meest gewilde vrouwenrollen daar, waanzinnig gewoon! De beste Elphie ter wereld, gekroond en zeer terecht ook! Ook de hele crew van achter de schermen kreeg nog een laatste applaus en mochten hun bloemen tonen op het toneel, even een klein feestje voor iedereen.

Na de show was het voor de meeste haasten richting de auto (om voor de drukte de garage uit te zijn) of de artiestenuitgang om hopelijk nog een van de castleden te kunnen spreken. Wij deden het iets rustiger aan en hebben eerst ook nog een tijdje bij de SBS wagen staan kijken naar de opnames die binnen bezig waren voor SBS Shownieuws. De man in de bus legde ons uit wat voor werk hij meestal deed en we konden op zijn schermpje het hele interview met de 3 hoofdrolspelers zien.

Maar daarna zijn wij natuurlijk ook nog even doorgelopen naar de artiestenuitgang in de hoop nog een glimp van de castleden op te vangen en iemand te kunnen spreken. Ze waren daar inmiddels al bezig met het inladen van alle kostuums en later last ik op Twitter dat het decor ook al op dat moment werd afgebroken. Zo wat hard zeg, gaat snel daar in de theaterwereld! Ook buiten was de kleur groen al verdwenen en had de poster plaats gemaakt voor die van Sister Act, de volgende die het Afas Circustheater zal aandoen… Maar goed eenmaal bij de artiestenuitgang hebben we uiteindelijk nog zo een half uurtje staan wachten denk ik. Jim kwam toen nog even naar buiten om ons allemaal op de foto te zetten maar ging vervolgens snel weer naar binnen. Ik redde het fysiek helaas echt niet om nog langer te wachten en ook voor mijn moeder werd het wel erg zwaar en we hadden thuis nog de oppas voor de meiden zitten, kortom het was tijd om naar huis te gaan.

(Volgens mij sta ik hier op de foto van Jim linksachter verscholen achter heel wat hoofden op de foto maar ik ben er niet 100% zeker van dat ik dat ben om heel eerlijk te zijn, hahaha! De foto rechts is het beste wat ik kon doen, niet erg duidelijk dus helaas maar goed toch een foto van Jim na de show, nou ja halve foto eigenlijk.)

Maar het is was inmiddels toch echt een feit, ‘all good things have to come to an end eventually’ en dus ook deze show… Mensen in tranen, mensen met een grote lach op hun gezicht… Wicked heeft heel wat los gebracht bij veel mensen, en ook voor mij veel betekend door de afgelopen maanden heen. Vanaf de eerste voorstelling tot de laatste is de show zoveel betekenend voor mij geweest. Voor iedereen die mijn geschiedenis met het verhaal niet kent, kan het me bijna niet voorstellen maar bij deze dan nog even in het kort…

Toen mijn oma de diagnose borstkanker en ongeneeslijk ziek kreeg in het voorjaar van 2011 las ik het boek Wicked (naar aanleiding van de aankomende voorstelling het volgende theaterseizoen) wat voor mij in die tijd erg belangrijk is geweest en ik kracht uit heb gehaald. ----> We kochten die zomer kaarten voor de 2e try-out meteen toen deze in de voorverkoop ging. ----> Op 25 oktober 2011, 1 dag voor de eerste try-out belande ik in het ziekenhuis en uiteindelijk zelfs op de IC in een coma. Toen ik weer bij bewust zijn kwam was een van de eerste dingen die ik zei dat ik de try-out zou missen. ----> Begin november was de première, ik was toen een week uit het ziekenhuis en had een herstel van meerdere maanden voor de boeg nadat er levertumoren bij mij waren ontdekt en ik een korte hartstilstand had gehad. Het was de vraag of en zo ja wanneer ik ooit naar de voorstelling zou kunnen en iedere commercial en interview erover deed me pijn om te zien. ----> Familie en vrienden hebben zich voor mij ingezet en met succes. Op 3 december 2011 kreeg ik zeer onverwachts een abri formaat poster bezorgd namens de volledige cast van Wicked, vol met persoonlijke berichtjes en handtekeningen er op. ----> Op 11 februari 2012, 10dgn na het overlijden van mijn oma kon ik dan eindelijk de musical voor het eerst bezoeken. Een erg dubbel moment voor mij. ----> Op21 maart 2012 verwelkomde wij onze eigen Elphaba in huis, namelijk Chinese Naakthond Elphie die vernoemd is naar het Wicked karakter uit de zo bijzondere musical voor mij… ----> Op 19 juli 2012 bezocht ik de musical voor een 2e keer, dit maal heb ik nadien een tijd staan wachten bij de artiestenuitgang… Toen heb ik Willemijn Verkaik (Elphaba) kunnen ontmoeten en persoonlijk mogen bedanken voor de poster die ze mij toen der tijd samen met de rest van de cast heeft gestuurd die zo veel voor mij betekend heeft toen. ----> En nu, een kleine 2jr nadat dit hele verhaal is begonnen kon ik op 11 januari 2013 alsnog aanwezig zijn bij de allerlaatste voorstelling. Welke mij altijd zal bijblijven!

Gisteravond was dus ook een beetje een afsluiting voor enkele moeilijke momenten uit mijn leven voor mij. Al zal ik sommige hiervan natuurlijk nooit helemaal kunnen afsluiten. Ik vond het in ieder geval echt geweldig om bij deze laatste, zo bijzondere show, aanwezig te zijn kunnen geweest en wens de gehele cast natuurlijk het allerbeste toe bij alles wat zij in de toekomst nog gaan doen! Of er ooit nog een voorstelling komt zo bijzonder en speciaal voor mij als Wicked weet ik niet, maar ik heb in ieder geval na heel wat slechte ook inmiddels heel wat mooie herinneringen aan deze geweldige musical om aan terug te denken…
Nadien op Twitter bleek overigens dat de cast de fan-actie goed was opgevallen, naar aanleiding van sommige berichtjes…

Dus ook dat plan is meer dan geslaagd geweest, bravo voor de organisatoren en bedankt dat ik deel heb mogen uitmaken van zoiets moois! Wicked was, is en blijft gewoon echt Wicked!